- kolega, koleżanka
- iptäş, dus, yar pers.
Słownik polsko-tatarska. 2009.
Słownik polsko-tatarska. 2009.
kolega [koleżanka] po fachu — {{/stl 13}}{{stl 33}} człowiek wykonujący ten sam zawód, co ktoś inny :{{/stl 33}}{{stl 10}}Przedstawiam ci kolegę po fachu. Szukać pomocy u koleżanek po fachu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koleżanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. koleżankance; lm D. koleżankanek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta, która wspólnie z kimś pracuje, uczy się, razem spędza czas; towarzyszka pracy, nauki, zabawy itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koleżanka ze studiów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wyuczony zawód, zajęcie, najczęściej w zakresie rzemiosła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fach krawiecki, murarski. Dobry fach. Zdobywać fach. <niem.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gimnazjalny — przym. od gimnazjum (tylko w zn. 1) Kolega gimnazjalny. Koleżanka, młodzież gimnazjalna. Klasa gimnazjalna. Program gimnazjalny … Słownik języka polskiego